Alpy Austriackie

Geomorfologia

Alpy Austriackie są prawie całkowicie położone w biogeograficznym regionie alpejskim (z wyjątkiem jednego podobszaru, który należy do bioregionu kontynentalnego). Można je podzielić na trzy odrębne regiony: Alpy Środkowe, Północne Alpy Wapienne i Południowe Alpy Wapienne. Północne Alpy Wapienne znajdują się w landzie Vorarlberg i rozciągają się wzdłuż granicy austriacko-niemieckiej przez Górną i Dolną Austrię. Południowe Alpy Wapienne rozciągają się wzdłuż granicy ze Słowenią i Włochami. W przeciwieństwie do Północnych i Południowych Alp Wapiennych, Alpy Środkowe składają się głównie z gnejsów i łupków, a także zawierają większość austriackich lodowców. Większa część Alp jest pokryta glebą, natomiast różnorodność gatunków roślin różni się znacznie w zależności od pH gleby i wysokości nad poziomem morza.

Klimat

Alpy Austriackie leżą w strefie klimatu umiarkowanego, podczas gdy region górzysty charakteryzuje się stosunkowo wilgotnym klimatem śnieżnym. Mikroklimat Alp Austriackich charakteryzuje się sezonowymi wahaniami, co skutkuje dużymi różnicami pomiędzy poszczególnymi latami. Jednego roku od kwietnia do maja może być wilgotno i chłodno, a w kolejnym od marca do maja – łagodnie i sucho. Wahania te nie stanowią zagrożenia dla lokalnej subpopulacji niepylaka apollo. W regionie średnie temperatury wahają się wiosną od -5 do +18 °C, a wczesnym latem, kiedy pogoda jest ciepła i słoneczna, od 9 do 26 °C.

Hydrologia

W Austrii znajduje się około 1300 lodowców, a co za tym idzie również ogromna liczba większych i mniejszych jezior alpejskich. Jeziora zasilane są przez niezliczone rzeki i strumienie, które mają kluczowe znaczenie dla alpejskich ekosystemów. Większe rzeki, takie jak Lech, Inn, Mura i Salzach zasilają jeszcze większe rzeki: Dunaj i Ren.

Wegetacja

W regionie występuje ponad 3000 gatunków roślin. Wiele z nich jest przystosowana do życia w określonych warunkach topograficznych. Około połowa obszaru projektu jest zalesiona, głównie przez jodłę pospolitą (Abies alba), modrzew europejski (Larix decidua), świerk pospolity (Picea abies), sosnę zwyczajną (Pinus sylvestris), sosnę limbę (Pinus cembra) i sosnę czarną (Pinus nigra). Poniżej 600 m n.p.m. występują lasy liściaste, składające się głównie z buka zwyczajnego (Fagus sylvatica). W regionie alpejskim można znaleźć około 20% wszystkich roślin naczyniowych. Od dolin po szczyty górskie, napotykamy gradient różnorodnych ekosystemów, bogatych w swoiste gatunki roślin, co sprawia, że ​​niektóre obszary są bardzo kruche i podatne na zmiany antropogeniczne. Szczególnie istotna dla gąsienic niepylaka apollo jest roślina żywicielska – rozchodnik biały (Sedum album). Częstość jej występowania spada, ze względu na zmniejszenie intensywności nasłonecznienia stoków górskich, które zarastają krzewami.

Sedum album

Fauna

Alpy Austriackie są domem dla ponad 45 000 gatunków zwierząt. Przeważającą większość z nich stanowią bezkręgowce. Spośród gatunków kręgowców charakterystyczne dla regionu alpejskiego są: świstak alpejski (Marmota marmota), kozica północna (Rupicapra rupicapra), koziorożec alpejski (Capra ibex), zając bielak (Lepus timidus) i orzeł przedni (Aquila chrysaetos). W ostatnich latach w regionie gwałtownie zmniejszyła się liczebność i bioróżnorodność owadów. Zjawisko to jest jednym z długofalowych skutków zanieczyszczenia środowiska. Dlatego tak ważne jest zapewnienie dogodnych warunków siedliskowych dla tzw. parasolowych gatunków owadów, jakim jest niepylak apollo.

Znaczenie obszaru dla ochrony gatunku

Miejsca wybrane do realizacji projektu, są obszarami o najwyższym priorytecie dla ochrony niepylaka apollo w Austrii. Na tych obszarach populacja gatunku znacząco zmalała, a na niektórych z nich niepylak apollo zupełnie zniknął. W ciągu ostatnich 25 lat liczebność austriackiej populacji gatunku spadła o 20-50%. Od 2005 r. niepylak apollo jest wymieniany jako „bliski zagrożenia” na austriackiej czerwonej liście, ale jego poszczególne podgatunki nie są wymienione osobno. Najbardziej aktualne czerwone księgi austriackich prowincji stwierdzają, że niepylak apollo jest „wymarły” w Burgenlandzie i Wiedniu, “silnie zagrożony” w Styrii i Karyntii, „zagrożony” w Tyrolu, Salzburgu i Górnej Austrii oraz „bliski zagrożenia” w Vorarlbergu. W Dolnej Austrii gatunek jest wymieniony jako „zagrożony”, ale jego populacje nizinne prawie wyginęły. W związku z tym Dolna Austria jest odpowiedzialna za ustanowienie środków mających na celu wsparcie ostatnich populacji i siedlisk nizinnych niepylaka apollo na terenie Austrii.

Więcej na ten temat: Meet team Austria

#followapollo i działania naszego zespołu! Umiejętności w zakresie hodowli, ochrony siedlisk, badań, edukacji ekologicznej i zarządzania projektami, stanowią doskonałe połączenie zapewniające sukces naszego projektu LIFE.

Zapisz się do naszego newslettera i otrzymuj najnowsze informacje na temat ochrony motyli!